Kokun sinmiş yatağımın 
baş ucuna be anne
Beni uyandırmak için
yanıma otururdun ya
Yüzümü her gece,
tam oraya yaslıyorum
Nefes alamıyorum ama
kokuna doyamıyorum
Ne yapayım, sensiz yapamıyorum anne.....
Şimdi artık hayat anlamsız,
ayrılık zamansız
Yokluğuna alışmam anladım
artık imkansız
Sokağımıza yağmur ağır ağır çiseliyor
Odama sağak sağnak hasretin yağıyor
Hava kararınca dışarı çıkmamı istemezdin ya
Şimdide çıkmıyorum o sokaklar
beni boğuyor

Yatarken sıkıca giydirirdin üzerimi
Artık ince bir gecelikle yatıyorum
Üşümüyorum ama
yokluğunla yanıyorum anne
Hayat boş, gönlüm sarhoş
Ne olur gel artık dünya
gözümde bir hoş
Sevdiğin çiçekleri koydum odama
Menekşeni, kırmızı gülünü
bide sarmaşık ...
Sensiz hayat inan
anne karma karışık

Bazen bayraksız vatan
Bazen de vatansız bayrak gibi
Anlamsızım
Sen yürekteki sızım
Sen en büyük yaram
Söyle anam
Sensizliğe nasıl dayanam